Παρά το γεγονός ότι ο Σεπτέμβριος παραδοσιακά θεωρείται «νεκρή» περίοδος για τις εμπορικές πράξεις στο ελαιόλαδο, η φετινή εικόνα διαψεύδει εν μέρει τα στερεότυπα. Το ενδιαφέρον παραμένει υψηλό και μάλιστα καταγράφονται νέες συμφωνίες πώλησης στη Λακωνία, με τις τιμές να κινούνται σε επίπεδα που, όπως εκτιμάται εν γένει, ικανοποιούν σημαντικά τους παραγωγούς.
Με το ενδιαφέρον να εστιάζεται στην κομβική παραγωγή της Ισπανίας και της Ιταλίας και στο πώς θα επηρεάζουν τιμές, αλλά και στις καιρικές συνθήκες, μετράμε πλέον αντίστροφα για την έναρξη της νέας συγκομιδής που θα «ζεσταθεί» προς τα τέλη Οκτωβρίου.
Δύο συμφωνίες με φορτία για Ιταλία
Για παράδειγμα, προ ημερών, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Βλαχιώτη έκλεισε συμφωνία για εξαγωγή δύο βυτίων έξτρα παρθένου ελαιολάδου της νέας εσοδείας 2024-2025 στην τιμή των 5,10 ευρώ/κιλό. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της συνεταιριστικής οργάνωσης στον Δ. Ευρώτα, Παναγιώτη Βαρελά, το προϊόν κατευθύνεται προς την Ιταλία, ενώ ο συνεταιρισμός διαθέτει ακόμη περίπου 250 τόνους αποθέματα από την περσινή χρονιά. Όσον αφορά τη νέα συγκομιδή στην περιοχή, μιλώντας στον «ΑγροΤύπο», ο ίδιος υπολόγισε πως, «αναμένεται να κυμανθεί στα ίδια ή λίγο παραπάνω σε σχέση με την περσινή παραγωγή. Αντίθετα η χώρα μας αναμένεται να έχει μειωμένη παραγωγή. Υπάρχει πρόβλημα με αυξημένους πληθυσμούς του δάκου και οι παραγωγοί προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν».
Ακόμη μεγαλύτερη τιμή σε δικό του «ντιλ» πέτυχε, όμως, ο Ελαιουργικός Αγροτικός Συνεταιρισμός Μεταμόρφωσης Δ. Μονεμβασίας, που την περασμένη Πέμπτη (11/9) προχώρησε σε πώληση ενός βυτίου, επίσης προς την αγορά της Ιταλίας, έναντι 5,20 ευρώ/κιλό. Ο πρόεδρος του συνεταιρισμού, Γιάννης Λάγγης, ισχυρίστηκε ότι η χρονιά για την περιοχή θα είναι παραγωγικά φτωχή, με εκτίμηση ότι η συγκομιδή θα αγγίξει μόλις το 35% της περσινής. Εντούτοις, το παρήγορο είναι ότι δεν διαφαίνονται σοβαρά προβλήματα από τον δάκο. Σημειώνεται ότι στον ελαιώνα της ευρύτερης περιοχής των Μολάων, η συγκομιδή για το αγουρέλαιο ξεκινά γύρω στα τέλη Οκτωβρίου.
Πάντως, ο ίδιος δεν έκρυψε τα λόγια του αναφορικά με την αντιμετώπιση που έτυχε ο κλάδος και το προϊόν, τους περασμένους μήνες: «Όλο το προηγούμενο διάστημα μιλούσαν για τις χαμηλές τιμές παραγωγού στο ελαιόλαδο, που δεν ήταν βιώσιμες λόγω του υψηλού κόστους καλλιέργειας. Τώρα όμως που έχουμε αυξημένη ζήτηση και αυξήθηκαν οι τιμές, δεν μιλάει κανείς», δήλωσε στον «ΑγροΤύπο», προσθέτοντας με νόημα: «Επίσης κανείς δεν αναφέρεται στην χώρα μας γιατί η τιμή του ελαιολάδου στο ράφι είναι τριπλάσια σε σχέση με την τιμή που έχει στο χωράφι».
Το «πράσινο χρηματιστήριο»
μέσα στο καλοκαίρι
Ας μην ξεχνάμε ότι, περί τα τέλη Αυγούστου, στη Λακωνία, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Παπαδιανίκων προχώρησε στην εμπορική διάθεση ενός πλήρως συμπληρωμένου βυτίου εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου από την εσοδεία 2024-2025. Η συμφωνία «έκλεισε» τότε στα 4,85 ευρώ ανά κιλό. Νωρίτερα, περί τα τέλη Ιουνίου-αρχές Ιουλίου, η αξία του ελαιολάδου στη Λακωνία, κυμαινόταν στα επίπεδα των 4,25-4,40 ευρώ/κιλό, όπως είχε καταγραφεί σε εμπορικές πράξεις εκείνου του διαστήματος.
Οι παράγοντες «Ισπανία» και «Ιταλία»
Πάντως, λίγες εβδομάδες πριν αρχίσει η συγκομιδή, η αγορά του ελαιολάδου κινείται σε κλίμα προσμονής. Οι Έλληνες παραγωγοί βλέπουν τις τιμές στα αποθέματα της περσινής σοδειάς να ανεβαίνουν. Από τα 3,80 €/κιλό τον Ιούλιο έχουν πλέον φτάσει να κυμαίνονται από 4,5 έως και πάνω από 5 €/κιλό. Οι Ιταλοί αγοραστές δίνουν το «παρών», ωστόσο αρκετοί παραγωγοί δεν βιάζονται να πουλήσουν, θεωρώντας ότι μπορούν να εξασφαλίσουν ακόμη καλύτερες αποδόσεις.
Ο ισπανικός ελαιώνας θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την εικόνα σε όλη τη Μεσόγειο. Οι πρώτες εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 1,6 εκατομμύρια τόνους, μολαταύτα η έλλειψη βροχοπτώσεων έχει οδηγήσει σε σενάρια ακόμη και κάτω από τους 1,4 εκατ. τόνους. Στην Ιταλία δείχνει να οδεύει σε καλή παραγωγή, γύρω στους 300.000 τόνους, γεγονός που της δίνει μεγαλύτερη άνεση στις εξαγωγές.
Για την Ελλάδα, οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για περίπου 250.000 τόνους, με τους παραγωγούς να ελπίζουν ότι μια «καλοδεχούμενη» βροχή θα ενισχύσει την τελική απόδοση. Στη χώρα μας, ωστόσο, η νέα περίοδος χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα, για μια σειρά από λόγους. Ενδεικτικά, σε πολλές περιοχές αναμένονται χαμηλότερες αποδόσεις, την ώρα που το κόστος καλλιέργειας παραμένει υψηλό, ενώ τα αποθέματα της περσινής χρονιάς περιορίζονται σταδιακά.
Ο λακωνικός γρίφος
και το βαρόμετρο των Αγίων Αποστόλων
Στη Λακωνία, οι παραγωγοί παραμένουν επιφυλακτικοί, καθώς η εικόνα των ελαιοδέντρων διαφέρει σημαντικά από περιοχή σε περιοχή. Σύμφωνα με πληροφορίες του «ΛΤ», σε αρκετά κτήματα γύρω από τη Σπάρτη, για παράδειγμα, οι ελιές εμφανίζονται «φορτωμένες», δίνοντας ελπίδες για μια καλή παραγωγή και συγκομιδή που θα τραβήξει σε μήνες. Ωστόσο, σε άλλες ελαιοπαραγωγικές περιοχές του νομού, η κατάσταση είναι πιο αβέβαιη, γεγονός που δυσκολεύει οποιαδήποτε ασφαλή εκτίμηση για τη συνολική σοδειά.
Όπως συμβαίνει παραδοσιακά, οι πρώτες εμπορικές κινήσεις του Αγροτικού Συνεταιρισμού Αγίων Αποστόλων Βοιών θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό και το «χρηματιστήριο» των τιμών ελαιολάδου για τη φετινή χρονιά. Τα συμβόλαια που θα προκύψουν από τον συγκεκριμένο συνεταιρισμό, κατά τον Οκτώβριο, αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον από παραγωγούς και εμπόρους, καθώς λειτουργούν ως σημείο αναφοράς για τον κλάδο, πανελλαδικά. Πέρυσι, ο δημοφιλής συνεταιρισμός των Βατίκων έκανε θεαματική πρεμιέρα, κλείνοντας, στην πρώτη παρτίδα, συμφωνία στο ιλιγγιώδες ποσό των 10,20€, τιμή ασύλληπτη όπως χαρακτηριζόταν για τα δεδομένα εκείνης της εποχής.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, οι Λάκωνες παραγωγοί τηρούν στάση αναμονής, έχοντας το βλέμμα στραμμένο τόσο στις καιρικές συνθήκες, όσο και στη διαμόρφωση των διεθνών τιμών, προκειμένου να καθορίσουν τις επόμενες κινήσεις τους, σε μια σεζόν που αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
